Viva la France

Ein-de-lijk! Een computer! Die dingen zijn hier blijkbaar veel minder vanzelfsprekend..Anyway is natuurlijk veeels te veel gebeurd dus pak maar even die zak popcorn erbij.
Allereerst, Anne is 27 augustus 18 geworden:) Iedereen die ons tegenkwam moest zingen en zo is er aan het eind van de dag in zo`n 10 verschillende talen voor haar (dan wel bijna fluisterend soms) gezongen:D
De taart. Ambitieus als wij zijn moest die zelf gebakken worden. Helaas was het gastgezin niet in het bezit van een bakblik: Dit kon de pret natuurlijk niet drukken: hollanders als wij zijn (`crazy dutch!`) hij werd lekker in een koekepanneke gemaakt! Helaas..na vele uren was la tarta nog steeds in staat van drinkyogo..woeps! Uiteindelijk maar een schatje van een taart bij de bakker gehaald..Feest ging door in onze (lees: ONZE) barclub, waar iedereen van ons houdt, aangezien wij de vreemde eend in de bijt zijn;) Het probleem was alleen dat er een klink in de kabel zat. Wij komen binnen. Klaar om besprongen te worden door de mannen, zitten daar onze tzee duitsers slash stalkers (het lef), die wij eerder die avond met opgelucht hard hadden uitgezwaaid.Wij vluchtten onze wc in, om vervolgens aan onze bodyguard/uitsmijter te vragen of deze diva`s via de achteruitgang de zaal konden verlaten. Wat zegt ie: just tell me which guys, I`ll throw them out! haha wij konden dus twee onschuldige mannen die nietsvermoedend hun biertje zaten te drinken, uit de club laten gooien, zodat wij andere vissen konden gaan vangen! Maar..anti-wreed als wij zijn hebben we er voor gekozen om maar in een hoekje te dansen, dicht bij onze schuilplaats wc.

the day after..dag van vertrek, en brak!!
hoe konden we nou ooit op tijd alles weer inpakken, schoonmaken en wegwezen? Niet dus, want we hebben al ons vuil onder het bed geschoven om het nog enigszins netjes lijkend achter te laten..ehm, doei! Vol goede moed richting la Tomatino. Eenmaal in Malaga aangekomen was het de bedoeling om de trein naar Valencia te nemen. Nou, vielen wij even met onze neus in de boter, hij zat vol! Gestrand in Malaga maar een shabby hostel genomen. Nog wel `superplezante` Belgen ontmoet, dus ieder nadeel heb zun voordeel toch weer. Na een korte nacht de bus naar Madrid genomen, om vervolgens de enige op-dat-moment-rijdende-bus naar Frankrijk te nemen: Toulouse. Kom je daar om 7 uur `s ochtends aan..ehm wat moet je in Toulouse doen om zo in de ochtend?? En vergeet dan de honderd kilo bagage niet he..Nadat we een uitnodiging hadden gekregen van wat zwerfers dat we vanacht wel bij hun mochten slapen kwamen we gelukking een aantal vriendelijke fransen tegen, waarbij we uiteindelijk zijn gestrand. jeeejj, opluchting alom. Ons tentje staat nu in een heel idillisch dorpje ( a la Sound of Music) de achtertuin bij een monsieur en we zijn nu heel hard op zoek naar werk. Wat ons opvalt, zo gemeen als de Spanjaarden waren in de grote stad, zo lief zijn de Fansen hier! Dus..viva la France!!
Wel vermoeiend trouwens hoor, want ze nemen ons iedere avond mee uit stappen! En gister was echt dè stapdag! Eerst eindelijk weer es volgevreten in een hemels restaurant echt iets voor Hollanders. Twas erg low budget en je mocht zo veel opscheppen als je wou.. (heel blije Roos en Anne) Vervolgens na heel wat (gratis) alcoholische versnaperingen een discotheek ingerend. Maar na sluitingstijd houden de Fransen niet op hoor! Gewoon thuis om half 7 in de ochtend nog even gezellig wat drinken. Nadat iemand zich net iets te goed had gedaan aan de whisky hebben we hem he-le-maal geschoren. Benen, oksels, borsthaar, armhaar, rughaar èn wenkbrauwen. T was net een geplukte samson. Topfeestje dus!!
En vanavond gewoon weer..to be continued..;)