Kreks!!

Ok..Rilex on the beach is niet zo relax.. We denken dat onze Alex en Iris (onze bazen), de kokkin en de moeder van Alex allemaal een ananas in hun rectum hebben, want eerlijk, zulke mensen hebben wij nog nooit ontmoet! In negatiefe zin. We worden ontzettend afgesnauwd, afgebeuld, werken élke dag bijna van zonsopgang tot zonsondergang en we hebben nog geen cent gezien... Nu klinkt dit allemaal heel ongelukkig, maar na ons werk hebben wij het erg gezellig. Helaas zijn hier de ´billyboys´ nog niet aan te pas gekomen;) Wel veel ´hola guapo´s´ geschreeuwd en met succes:D Veel ´vrienden´ gemaakt (waaronder Marokkanen) Spanjaarden kunnen namelijk geen engels. Vraag hen ´how are you?' en ze kijken je aan met een blik van ´Hollanders..´
We slapen in een appartementje bij een Roemeense familie (die overigens ook geen engels kunnen). Zijn wel ontzettend zorgzaam en gastvrij, dus toch fijn dat ons bedje daar slaapt. Alhoewel..bedje..meer onze plank..:p
We hebben al weer genoeg meegemaakt. Voorbeeld: Anne had zich even veilig teruggetrokken op de wc in Rilex, toen opeens Grandma (zie Alex) binnenstormt met de boodschap: Iris roept je. Wablief? Was net een mooie bout aan het draaien..Ook zijn we door een aantal jongens uitgenodigt om te eten, en even voelde het als kerst. Letterlijk. Een grote gevulde kip werd op tafel gepresenteerd. Dat we die maar even soldaat moesten maken. Toch wat anders dan brood en water.. Over eten gesproken..Yakan!! We missen je voer! En jou! En Claudia! En Medina heeeeeel erg.
Gelukkig hebben we hier een reddende engel, die ons helpt. Mieke! We houden van je.

Hele deke koesjes! En gedraag je allemaal
Roos en Anne

PS. Er is ons een gratis knipbeurt aangeboden door Marokkaan nummer 1. Anne met haar wildebras twijfelt. Wat zeggen jullie?:p