Amai, zijte gij zot?

Goooooood-morning Belgium! Dat is wat we dachten toen we vanochtend opstonden in Antwerpen. Een frisse wind is ons toe komen waaien and we're happy about it.

Zaterdag zijn we ontsnapt uit Berlijn; voor het eerst gelift. En met succes. We konden meerijden met een man tot aan Aachen. Voor de mensen die denken dat Aachen een soort groente is, neen, het is een stadje vlakbij de grens van Belgie. Daar zijn we de eerste nacht gebleven. Geslapen bij een superaardige student. Jaa, we leren de kneepjes van het vak al aardig. Precies mensen, lekker voor gratiesj:D Natuurrrlijk moest er ook iets mis gaan, zo perfect als alles nog ging: next morning toen we al vroeg uit huis moesten omdat meneer de trein moest halen, hebben we ons heerlijk verslapen. 5 minuten van te voren werden we wakker gemaakt; of we bijna klaar waren om weg te gaan. Zo kwam het dat we om 8 uur 's ochtends buiten stonden met onze slaapoogjes, ongekamde haren, ongepoetste tanden en nauwelijks onze gulp dicht. Ja, op dat moment konden we goed doorgaan als zwerfers. Wieweet had dat nog wat euro's opgelevert..
In ieder geval, we hadden nog een hele dag te besteden in Aachen, want onze trein vertrok pas om half 5 in de middag. En wat doen 2 meisjes die nog moe zijn en niet wetend wat te doen? Precies. Die rollen hun slaapzak uit op het station en gaan daar liggen snurken. Ik moet zeggen. Het beviel me wel. Shure werden we aangekeken door iedereen (rare Hollanders) maar dat maakte mijn nestje niet minder lekker. Helaas, net toen Roos sliep en ik net de mensen wilde filmen die aapjes aan het kijken waren, werden we weggestuurd. Of we plaats wilden nemen op de stoelen...
Uiteindelijk hebben we nog een heerlijke dag gehad in de zon. Om nog even terug te komen op het zwerfers-gedeelte: er kwam een man na ons toe. Of we geld konden wisselen. Alleen ik met mijn wereldverbeterende kijk denk: die arme zwerfer (want zo zag hij er uit. Plús, hij wilde geld) wil vast een appeltje. Ik zeg 'sorry geen geld, maar wil je een appeltje'. Nee, dat hoefde niet. En hij fietste weer weg op zijn ferrari-fiets. Hij moet zich vast heel bescheten hebben gevoeld. Mensen zien hem aan voor een zwerfer, terwijl hij alleen maar geld wilde wisselen voor een karretje bij de supermarkt..
Na 3 uur in de trein zeggen wij hoi tegen Antwerpen. Moe, maar gelukkig werden we opgevangen door Deirde, de zus van Rooske, die in Antwerpen woont. We zwemmen hier in de Luikse wafels en Belgische bonbons, dus we rollen straks verder! Waarheen? Tot nu toe een misterie..Allee, eerst even genieten van de menneke's en de zotheid van Antwerpen. Daar zijn we voor even content mee.
En oja: www.ennenrosk.mijnalbums.nl voor alle pics van rare mensen van Duitsland